Eenmaal vertrokken uit Siegburg, gaan we op weg naar Basel, maar niet zonder een tussenstop gemaakt te hebben in Straatsburg. Daar bevindt zich de Raad van Europa en daar willen we de caravan in ieder geval langs loodsen. Er lopen op deze rustige zondag enkele verdwaalde toeristen rond die volop foto’s maken. Wij voegen ons bij hen en maken ook talloze foto’s. Ondertussen staat de caravan op ons te wachten naast het gebouw.

Alle vlaggen van de Europese Unie zijn vertegenwoordigd vóór het gebouw, en toeristen laten zich traditiegetrouw fotograferen met de vlag van hun eigen land. Een grote vlag van de Syrische revolutie ligt in de caravan te branden van verlangen om op de foto te gaan voor de Raad van Europa. We rollen de vlag uit vóór de andere vlaggen en laten hem fier in de wind wapperen. We zijn nog maar één foto verder of er komt al een politiebusje aangereden. We besluiten de vlag meteen maar weer op te rollen, maar ze willen toch graag van ons weten wat we aan het doen zijn. Tot een echt gesprek komt het niet, want de politiemannen willen niet meer weten dan dat we met een ‘project voor Syrië’ bezig zijn. Ze vragen ons om ons legitimatiebewijs en dat laten we zien. Na wat beraadslagingen in hun busje geven ze ons onze paspoorten terug. De enige man in ons midden wordt daarnaast ook nog gefouilleerd. Omdat ze niets verdachts vinden, laten ze het daarbij, maar met een niet mis te verstane ‘circulez’ dragen ze ons op ons zo snel mogelijk uit de voeten te maken. Hun politiebusje blijft ons nog even volgen tot het uit onze achteruitkijkspiegel verdwijnt..

Na nog wat ‘gecirculeerd’ te hebben in Straatsburg, zetten we onze reis voort naar Basel. Daar arriveren we op zondagavond. Hier zullen we de caravan mee kunnen laten genieten van het Baselse carnaval, dat de volgende dag los zal barsten.