The Route to Damascus: DE VOORBEREIDING

11 september 2011, Delft.

Zondag 11 september in Delft. Een zonnige dag met een enkel buitje. Plaats van handeling: kunstloods Lijm & Cultuur. Tijdstip: 12.00 uur. Hier vindt de officieuze aftrap van 'The Route to Damascus' plaats. Als een heuse kunst- en democratiecaravan zal deze aanvankelijk bleek aandoende huis-tuin-en-keuken-caravan dwars door Europa trekken, op weg naar Damascus. Onderweg zullen leden van het Syrische Comité - die de caravan bemannen - met Syriërs in ballingschap en Europeanen het gesprek aangaan over de Syrische revolutie. Zij zullen het persoonlijke verhaal van al deze bezoekers optekenen en hen bevragen over hun persoonlijke band met Syrië en hun gevoelens over de huidige revolutie. Iedere bezoeker wordt uitgenodigd een persoonlijke boodschap of object in een koffer in de caravan achter te laten. Op het moment dat het Syrische regime valt, is de weg naar Damascus vrij, en zal de caravan alle boodschappen afleveren aan het Syrische volk.

Zover is het echter nog niet. Een gemixt gezelschap van Syriërs en Nederlanders, kunstenaars en in mindere mate creatieve geesten, kijkt verwachtingsvol naar wat een kunstcaravan moet worden. Al gauw is het een drukte van belang, en rennen en babbelen kinderen in het rond. Zij gaan spontaan aan de slag met kleurpotloden en stiften en leveren hun eigen bijdrage aan de caravan. Waar iedereen in het begin nog op zoek is naar zijn rol, is daar na een kwartier al niets meer van te merken. Iedereen staat driftig te kwasten op een zich toegeëigend deel van de caravan, of maakt een groepskunstwerkje met anderen. Aan het eind van de middag is de caravan al heel duidelijk een Syrische caravan geworden, met de kleuren van de Syrische vlag en de Koerdische zon een caravan bedoeld voor heel Syrië. De grote hutkoffer - bedoeld voor alle boodschappen voor Syrië - wordt behoedzaam in de caravan getild, als ware het een kostbaar object. Het vakantie-imago is van de caravan afgevallen, en met zijn koffer en volgestouwde kastjes is hij klaar voor zijn grote reis.

Nog een uur lang zien we daarna de kunstenaars geknield op de grond zitten om de verfspatten weg te schrobben. De één wijst de ander op de verfspat die hij over het hoofd had gezien. Gezamenlijke arbeid verbroedert. En verbroedering is nu precies waar we naar streven, tussen het Syrische en Europese volk en tussen bevolkingsgroepen in Syrië onderling, een vruchtbare start van een ontluikende democratie..

Meewerkende kunstenaar: Arsevin